در کنار افتخارآفرینی اساتید و هنرمندان کهنسال موسیقی و آواز خراسان، هنرمندی جوانان این دیار نیز ستودنی است و نشان از رشد و بالندگی هنر گرانقدر موسیقی در این خطه از ایران عزیز دارد و نگاه ها را به فردایی روشن تر از امروز خیره می کند.

هنرمند جوان و پرتلاش “محسن میرزازاده” یکی از این افتخار آفرینان است که توانسته گام های بلندی در این راه روشن بردارد که در هفدهمین جشنواره تولیدات رادیو تلویزیونی در اسفندماه 88 بندرعباس، تکنوازی ارزشمند وی که از سوی صدا و سیمای خراسان شمالی به جشنواره ارسال شده بود به عنوان اثر برتر موسیقی محلی کشور انتخاب شد.

محسن میرزازاده این نوازنده پرآوازه دوتار، اصالتا خراسانی است. پدرش “بهادر” از کردهای روستای “امامقلی” قوچان است و پدربزرگش “لاچین بیگ” از نوازندگان چیره دست دوتار در آن سالیان بوده است.

با این که محسن متولد 1357 در کرج است ولی تعلق خاطرش به خراسان بیشتر از زادگاهش است. حضور پررنگ او در خراسان و نقش ارزنده او در بازآفرینی موسیقی شمال خراسان باعث شده است که خیلی ها محسن را فرزند این دیار بدانند، هرچند چنین نیز هست. محسن زبان کرمانجی را روان صحبت می کند و در کنار نوازندگی به کردی و فارسی هم  می خواند که بیشتر ترانه های کردی را بر لب دارد. او “مراد حسن زاده”خواننده پرآوازه  خراسان را یکی از انگیزه های روی آواری اش به خوانندگی می داند.

محسن از یازده سالگی نوازندگی را شروع کرده است. هر چند نخستین بار ساز را در دست پدر دیده است که برای دلش می نواخته، ولی الفبای ساز را از “بهنام تاجیانی” در دل به یادگار دارد و به آن می بالد. او علاوه بر دوتار، سه تار، تار و دیوان هم می نوازد.

او سالها نواخته است. بیش از 20 سال است که دستهایش با به صدا در آوردن پرده های تار روایتگر راستین بخشی از شور و شکوه های روح او و انبوه دوستداران ساز اوست. دختر 3 ساله اش “ریحانه” و همسرش  در شبانه روز حداقل 3 ساعت آوای دلنشین دوتارش را می شنوند و از زلال چشمه ساز او بیش از هرکس دیگر سیر می نوشند و با صدای سحرانگیز دوتارش نفس می کشند.

محسن میرزازاده عضو نوازندگان ارکستر ملی است، بارها از رادیوپیام هنرنمایی اش پخش شده است. او دو موسیقی فیلم را اجرا کرده است یکی فیلم “مرد مجهول” که از شبکه 2 پخش شد و یکی هم تیتراژ پایانی فیلم “تورغه” که از طریق رسانه های صوتی و تصویری توزیع شد.

او مقام دوم جشنواره فجر در سال 1376 و مقام اول نوازندگی دوتار در جشنواره آواها و نواهای دفاع مقدس در سال 1383 را کسب کرده است  و در سال 1384 در جشنواره آواها و نواهای شیراز حائز رتبه نخست شده است و در همایش های متعددی نیز در سطح کشور هنرنمایی کرده است.

او در تازه ترین کارش به همت استاد “رحیم ذبیحی” فیلمساز پرآوازه کرد راهی “حلبچه” شد و آهنگ پرسوز و ماتم”هاوار” که به معنای “فریاد” است را در حلبچه مظلوم اجرا کرد و توانست ارادت مردم عزیز ایران به مردم حلبچه را، در قالب این موسیقی پرسوز که همزمان از چند شبکه ماهواره ای پخش می شد هنرمندانه روایت کند.

محسن آلبوم “داییک” که در زبان کرمانجی به معنای مادر است را با آهنگسازی “علی جافری” توسط موسسه “کرمانج” قوچان به صورت تصویری روانه بازار خواهد کرد که شامل 8 آهنگ کردی است و بیشتر به سبک پاپ و موسیقی روز اجرا شده است.

این هنرمند با به روز رسانی موسیقی کردی خراسان و روی آوری به نوگرایی، نقش بزرگی در حفظ و احیای موسیقی خراسان داشته است. آواز “سعید طهرانی زاده” و “مرتضی گودرزی” به عنوان افرادی که در کنار سایر اساتید گامهای بلندی برای موسیقی این خطه برداشته اند یاد می کند.

او معتقد است که اثر سازش بیشتر از صدایش است و افتخارات کسب شده اش نیز مدیون ساز اوست اما محسن به خوانندگی هم سخت علاقمند است و در خوانندگی بیشتر از شعرهای “کریم اکبرزاده”، “علیرضا سپاهی لائین”، “مائده قادری” و “محبوبه سعادتمند” استفاده می کند.

محسن می گوید: مهم نیست یک نوازنده همه مقام ها را بلدباشد مهم این است که دوتارش بوی خانه های کاهگلی، پونه، آنخ، اسپند و طبیعت و بوی زندگی و عشق و درد مردم بدهد.

محسن آهنگ “دلال” را یکی از زیباترین آهنگهایش می داند و می گوید: بیشتر با دوتار غم و دردها را می نوازم و “ارمانه سوسه” آهنگ دلتنگی های شبانه من است و به آهنگ های “تورغه”، “درنا”، “گلین دیتمام” و “الله مزار” سخت دلبسته ام.

منبع: http://www.mohsenmirzazadeh.ir